بعضی وقت‌ها معلم سرکلاس با تمام علم و آگاهی و معلوماتی که دارد در کلاس درس با نحوۀ برخورد با شاگردان دچار سردرگمی می‌شود. در ذیل پنج مورد از رفتارهای صحیح با دانش آموزان را ارائه می دهیم.
احترام متقابل: معلمی كه دانش آموز را پائین تر از خود می داند و به او با دیده تحقیر می نگرد نباید انتظار احترام از طرف او را داشته باشد. اگر دانش آموز را به عنوان یك انسان مستقل بپذیریم و به خواسته‌ها و نظرات او احترام بگذاریم درواقع به خود احترام گذاشته ایم و این احترام متقابل صمیمیت و نزدیكی روحی ایجاد خواهد كرد. در محیطی كه دانش‌آموز با معلم خود احساس نزدیكی نكند و از او بترسد و یا به او اعتماد نداشته باشد، یادگیری به نحو احسن انجام نمی‌گیرد. تجربه نشان داده است كه اگر حتی دانش آموز به درسی علاقه‌مند نباشد، اما معلمِ آن درس را دوست داشته باشد و با او ارتباط روحی برقرار كند، درس را به خاطر معلم خوانده و چه بسا كه به درس هم علاقه‌مند شود.
الگوی خوب: برای الگوی خوب بودن باید به حرف های خود معتقد باشیم و به آن عمل كنیم. فقط با گفتن «دروغ بد است» یا «منظم بودن خوب است» تأثیری بر اخلاق و رفتار دانش آموز نمی گذارد. زمانی می توانیم انتظار رفتار درست از آن‌ها را داشته باشیم كه خود نیز به آن‌ها مقید و معتقد باشیم. معلمی كه از دانش آموزان توقع نظم دارد، باید خود نیز منظم بوده و در سر كلاس به موقع حاضر شود. زیرا دانش آموزان خیلی زود دوگانگی رفتار را متوجه می‌شوند.
شوخ طبعی : شوخی كردن به جا در كلاس هم موجب تلطیف فضای درسی خواهد شد و هم از فشار درس می كاهد. البته باید مواظب بود كه شوخ طبعی شكل تمسخر و ریشخند دانش آموزان را به خود نگیرد. چرا كه استهزای دانش‌آموز به خصوص در حضور دیگران نه تنها موجب تنفر وی از درس می شود بلكه گاهی لطمات روحی زیادی را ایجاد می‌كند.
روانشناسی رفتار: مدرسه بهترین جا برای یادگیری رفتارهای اجتماعی است. اگر به سخنان دانش آموز به دقت گوش داده و حرفش را قطع نكنیم، او یاد می گیرد به طرف مقابل خود احترام گذاشته و به حرف‌هایمان خوب گوش دهد. ایجاد بحث های دو یا چند نفره و وادار كردن دانش‌آموزان به گوش دادن موجب می‌شود این هنر را عملاً یاد بگیرند. همچنین هنگام پاسخ دادن دانش آموز تمام حواس خود را جمع صحبت هایش كنیم . این كار موجب می‌شود دانش آموز احساس كند به او توجه می‌شود و صحبت هایش (هرچند تكراری یا نادرست باشد) برای معلم مهم است. این كار موجب تشویق دانش‌آموز شده و سبب می شود به درس با دقت بیشتری گوش كرده و همواره در مباحث آن شركت كند.
برنامه ریزی : تحقیر و توبیخ دانش آموز همیشه شیوه مناسبی برای اصلاح دانش آموزان بعضاً تنبل نیست. گاه تشویق تأثیری می گذارد كه توبیخ نمی گذارد. استفاده از دانش‌آموزان درس خوان برای كمك به ضعیف ترها، دسته بندی دانش آموزان و ایجاد گروه های درسی و رقابت سالم بین آن‌ها می تواند به پیشرفت درسی كمك نماید. مشورت و صحبت با والدین نیز می تواند در این زمینه گره‌گشا باشد. بیشتر دانش‌آموزانی كه از نظر درسی ضعیف هستند افراد بی‌برنامه‌ای هستند كه در طول روز زمان مفید خود را هدر می دهند و شب امتحان نمی‌توانند جبران كنند. با همكاری مشاورین مدرسه، اولیا و خود دانش آموز می‌توان برنامه‌ریزی و نظم را به آن‌ها آموخت.
تهیه کننده مطلب : سرکار خانم بی بی زهرا خادم اله معلم محترم پایه اول آموزشگاه
تایید کننده مطلب: جناب آقای جواد صدیقی مدیریت محترم آموزشگاه