هر شهر یا کشوری دارای آداب رسوم خاصی می باشد که بنا به شرایط زندگی همان منطقه شکل گرفته است. اما به طور کلی در همه جای دنیا اصول و مبانی مشترکی برای اخلاق و رفتار آدم ها وجود دارد که توجه به آن ها در هر جامعه ای و بین هر ملتی موجب موفقیت در ارتباطات جمعی و آزمون های شخصیتی می شود. با رعایت آداب و اصول معاشرتی و اجتماعی راحت تر می توان ارتباط اجتماعی موفق با دیگران برقرار کرد و امتیازاتی فراوانی از این رابطه به دست آورد. به عبارتی بهتر، رعایت این اصول یکی از دلایل تمایز فرد از دیگران است و در زمان انتخاب وی در موقعیت های مختلف مانند، ازدواج، شغل، سمت و مقام خاص، نفرات نمونه و برتر، این خصوصیت یکی از امتیازهای مهم برتری در این رقابت ها به حساب می آید و در هر رابطه ای مورد رضایت مخاطب قرار می گیرد.
آداب و معاشرت اجتماعی دو اصل اساسی دارد:
الف: اخلاق اجتماعی
ب: رفتار اجتماعی.
آداب حضور در جامعه
اخلاق اجتماعی : به کلیه اعمال شرعی و وجدانی انسان ها گفته می شود که در همه جای دنیا این اصول شناخته شده و مشخص است و همه افراد رعایت آن را نشانه انسانیت، شرافتمندی، نجابت، خداشناسی و منصف بودن فرد می دانند. از آن جا که این اصول توسط ادیان مختلف به صورت کامل توضیح داده شده است و در همه حال و هر زمان توصیه می شود، تنها به اشاره ای از اهم آن ها بسنده می کنیم:
– مهربانی، محبت ورزی و خوش رویی با دیگران.
– فرد تنها به منافع و نیازهای خود توجه نکند و آن چه را برای خود نمی پسندد برای دیگران نپسندد.
– عدالت و انصاف را پیش رو داشته باشد و تمام اعمال و تصمیمات خود را بر اساس آن اتخاذ نماید.
– دروغ نگوید و ظاهر سازی نکند و از فریب دیگران بپرهیزد.
– گره گشای مشکلات دیگران باشد و بابت انجام آن امتیازی طلب نکند.
– فرصت طلب نباشد و از موقعیت هایی که به دست می آورد سوء استفاده نکند.
– نجیب باشد و به ناموس دیگران نظر نداشته باشد.
– خیانتگر نباشد و به وعده های خود وفادار بماند. اصل دوم رفتار اجتماعی است که هدف از نوشتن این مطالب ترویج همین موضوع می باشد. اصول رفتار اجتماعی دارای نکاتی است که رعایت آن شخصیت فرد را به گونه ای ناباورانه رشد می دهد و سطح اجتماعی او را به درجات بالا می رساند، فرد را شخصیتی با ادب، تحصیل کرده و قابل اطمینان نشان می دهد که به راحتی مخاطب را مغلوب خود می سازد.
این را هم که همه می دانید، خانم ها همیشه مقدم هستند جز در موارد زیر:
نکته: سلام کردن و دست دادن اولین و مهم ترین بند از مجموعه آداب معاشرت است که تقریبا میان همه ادیان، فرهنگ ها و ملت ها وجود دارد و آداب و قوانین خاصی هم برای خودش دارد
هنگام عبور از درهای گردون به منظور چرخاندن در، عبور از درهای فنردار به منظور نگهداری در، هنگام ورود به رستوران، عبور از میان جمعیت، هنگام حرکت در صفوف (صف اتوبوس، بانک و… )، هنگام بالا رفتن از پله ها، هنگام پایین آمدن از پله ها و صفوف نشسته (در سینما، تئاتر، سخنرانی ها و…) به منظور باز کردن راه عبور برای خانم ها ( با عرض معذرت از آقایان!) همیشه مودب باشید. اگر هم از کسی خوشتان نمی آید نیازی نیست شأن و منزلت خودتان را تا سطح اجتماعی آن فرد تنزل دهید.
اگر می خواهید مودب تر باشید
مودب و با نزاکت باشید تا برتری خود را نسبت به آن شخص ثابت کنید. هیچ گاه دشنام ندهید. دشنام و ناسزاگویی مطلقا ممنوع است، چون نشان می دهد شما قادر نیستید برای بیان عقاید خودتان از واژه ها و لغات مناسب تری بهره بگیرید. با صدای بلند صحبت نکنید. وقتی با صدای بلند صحبت می کنید، باعث بالا بردن سطح استرس میان اطرافیان خود می شوید.
بلند صحبت کردن بیانگر آن است که شما قادر به بحث منطقی با دیگران نیستید و عجز و ناتوانی شما را در استدلال معقولانه نشان می دهد و دیگر این که می خواهید حرف خود را با توسل به زور وخشونت به کرسی بنشانید. همچنین بلند صحبت کردن سبب جلب توجه اطرافیان می شود، البته توجه منفی. خونسردی خود را حفظ کنید و کنترل خود را از دست ندهید، چون زمانی که کنترل خود را از دست می دهید و از کوره در می روید به همه نشان می دهید قادر به کنترل احساسات و هیجانات خود نیستید.
تهیه کننده و تایید کننده مطلب : سرکار خانم زهره قربانی مؤخر معلم محترم پایه سوم