تعیین کننده اصلی رفتار ما ساختار شخصیتی ماست. اگر طی دوران کودکی یاد گرفته باشیم با ابراز خشم به خواسته های خود برسیم در بزرگسالی نیز از همین شیوه استفاده خواهیم کرد.
معمولا بچه ها به دو دلیل عصبانی می شوند :
۱_ ناکامی
۲_ عصبانیت آموخته شده
بچه ها به مرور یاد می گیرند که می توانند با کج خلقی به آنچه می خواهند برسند. هر چه والدین در برابر این کج خلقی ها بیشتر تسلیم شوند احتمال بیشتری دارد کودکان از این روش برای رسیدن به خواسته هایشان استفاده کنند.
بررسی کنید کودکتان
در چه “زمانی”
تحت چه ” شرایطی”
در برابر چه ” کسانی”
با چه ” محرک هایی”
کج خلقی می کنند.
به رفتارهای آزاردهنده او بی اعتنایی کنید و به او بگویید که به جای کج خلقی چگونه می توانست بهتر رفتار کند و رفتار درست را برای او اجرا کنید و از او بخواهید آن را اجرا نماید. پس از اینکه کودک رفتار مناسب را انجام داد به او پاداش دهید.
به او بگویید اگر بدون کج خلقی و با گفت و گو به شما بفهماند که از چه چیزی ناراحت است خیلی از او خشنود خواهید شد. در صورت پرخاشگری کودک حتما باید از تکنیک وقفه یا اتاق تنهایی استفاده کنید.
تهیه کننده و تایید کننده مطلب : سرکار خانم سارا رفاهی معلم محترم پایه چهارم آموزشگاه