15راه برای امید امیددادن به کودکان درروزهای سخت

هرکدام از ما آرزویمان این است که فرزندانمان بدون ترس بزرگ شوند و به دنبال چیزهای خدایی باشند ، مهم نیست که با چه چالش‌هایی روبرو هستند. هرچقدر خوب به نظر برسد ، گفتن آن اغلب بسیار آسان‌تر از انجام آن است.
در حقیقت ، اوضاع همیشه برای بچه‌ها و کودکان ما خوب پیش نمی‌رود و ما همیشه نمی ­توانیم از فرزندان خود محافظت کنیم زیرا همیشه در کنار آن‌ها نخواهیم بود. آن‌ها با  افراد قلدر روبرو می‌شوند ، شکست می‌خورند و هر از چند گاهی شرایط دشواری را تجربه می‌کنند. همان‌طور که بزرگ‌ترها بارها این کار را انجام می‌دهند ، بچه‌ها ممکن است به‌جای جنگ فرار کنند.
یک‌چیزی که بچه‌ها باید برای ایجاد اعتمادبه‌نفس و شجاعت نیاز دارند ، امید و انگیزه است که شما باید در آن‌ها ایجاد کنید. امید از ماده ایمان تشکیل‌شده است و همین امر باعث می‌شود که وقتی شرایط سخت می‌شود ، پایدار بمانند. به‌عنوان یک پدر و مادر ، چگونه می‌توانیم ایمان فرزندان خود را به شکلی تقویت کنیم که به آن‌ها امید بخشد؟ در ادامه به راه‌هایی اشاره می‌کنیم که می‌توانید آن­ ها را انجام دهید تا امید را در دل کودکان خود بکارید.
آموختن امید به کودکان ، درسی ارزشمند است که به آن‌ها کمک می‌کند بدون از دست دادن ایمان ، هم امروز و هم در آینده به دنبال اهداف خود بروند.

.

۱۵ راه برای امید دادن به کودکان در روزهای سخت

ارزش امید را به فرزندان خود آموزش دهیم

امید یکی از مهم‌ترین ارزش‌هایی است که کودکان می‌توانند در آن رشد کنند. کودکانی که ارزش امید را درک می‌کنند ، کمتر ایمان خود را نسبت به موفقیت و خواسته‌های خود از دست می‌دهند یا منصرف می‌شوند. وقتی کار سخت می‌شود ، آن‌ها نمی‌توانند با دلسردی بر خود غلبه کنند پس نیاز به یک محرک مانند امید دارند.
کودکانی که امید دارند در زندگی شادتر و راضی‌ترهستند. درواقع ، آن‌ها حتی در مدرسه بهتر عمل می‌کنند و روابط اجتماعی بهتری دارند.از طرف دیگر ، کودکانی که فاقد این احساس هستند ، کمتر به اهداف خود می‌رسند. آن‌ها ممکن است روابط ضعیف‌تری داشته باشند و احساس ناتوانی کنند.
روانشناسان تأکید و تائید می‌کنند کودکانی که امیدوار هستند کسانی هستند که معتقدند می‌توانند برای رسیدن به اهداف خود راهی پیدا کنند. پس ما امروز می‌خواهیم در این مقاله جزئیات بیشتری در مورد اهمیت آموزش ارزش امید به کودکان بیان کنیم.

چگونه به کودکان امید بدهیم

اگر می‌خواهید موهبت امید به کودکان خود القا کنید ، پیشنهاد‌ها زیر را در ذهن خود داشته باشید:

1. معطوف به آینده

برای ترویج امید به کودکان ، خوب است که از آن‌ها بپرسید که امیدوارند چه چیزی را به دست آورند. همچنین ، از آن‌ها بپرسید که چگونه برای رسیدن به این هدف برنامه‌ریزی می‌کنند؟ ما توصیه می‌کنیم با فرزندان خود در مورد تفکر خود در مورد آینده صحبت کنید. این موضوع به آن‌ها کمک می‌کند تا بفهمند که چرا می‌خواهند به یک هدف برسند.
شما باید به فرزندان خود کمک کنید تا تصور کنند که چقدر می‌توانند پیشرفت کنند تا بتوانند پتانسیل واقعی خود را ببینند.
پس:
با آن‌ها دعا کنید
اهمیت نمازخواندن با بچه‌ها اغلب بیش‌ازحد تأکید می‌شود.  به نظر شما چند نفر از والدین واقعاً وقت می‌گذارند و با بچه‌هایشان نماز می‌خوانند؟ ایجاد عادت قوی در نظم معنوی در کودکان ما به آن‌ها  این امکان را می‌دهد که عضلات ایمان خود را تغییر دهند. وقتی ایمان در فرزندان ما به وجود می‌آید ، آن‌ها را با امید ابدی می‌سازیم زیرا فرزندان و کودکان ما باید به‌درستی  زندگی کنند .

۲. به آن‌ها بیاموزید که به خدا اعتماد کنند

در طول سال‌های اولیه زندگی کودکان ما ،  برای همه‌چیز از جمله تأمین ، آموزش ، حمایت و حتی هویت به ما وابسته و متکی خواهند بود. اما هرچه بزرگ‌تر می‌شوند ، هدف والدین باید انتقال ایمان و اعتماد به خدا باشد.  ممکن است کودکان ما در هر لحظه در زندگی خود شکست بخورند و ما مانند گذشته در کنار آن‌ها نباشیم. اما خدا همیشه در کنار آن‌ها خواهد بود. ما باید به آن‌ها بیاموزیم که بیش از اینکه به ما اعتماد کنند ، به خدا توکل کنند.

۳. آن‌ها را تشویق کنید تا باایمان قدم بردارند

فرصت دادن به فرزندان برای گام برداشتن باایمان به کمک خدا برای اتفاقاتی که می‌افتد یکی از راه‌های ایجاد امیدواری در آن‌ها است. وقتی خیلی زود، آنچه را که می‌خواهند و به آن‌ احتیاج دارند ، به کودکان خود می دهیم ، آن‌ها را از این فرصت محروم می‌کنیم که قدرت خدا را در زندگی خود ببینند و تجربه کنند.

۴. آن‌ها را خیلی زود نجات ندهید

ما درد ناشی از تماشای تلاش بچه‌ها را می‌دانیم. هرگز آسان نیست ، اما گاهی لازم است. در یکی از کتاب ­های انجیل نکته‌ای وجود دارد که به ما می‌گوید ، ” ما از رنج­ های خود خوشحال می‌شویم ، زیرا می‌دانیم که رنج باعث تحمل می‌شود ، و استقامت را در شخصیت فرد ایجاد می‌کند ، و شخصیت باعث ایجاد امید می‌شود.”
فرزندان ما با چالش‌هایی روبرو خواهند شد ، اما در این چالش‌ها امید آن‌ها تقویت خواهد شد.

۵.موزه هنر

هنگامی‌که موزه عالی هنر آتلانتا چند سال پیش نمایشگاه پیکاسو را برگزار کرد، تیموتی الیوت ، دکترای روانشناسی  و همسرش نانسی ، با دختران خود سوار ماشین شدند و به طرف نمایشگاه که بیش از سه ساعت از خانه آن ها فاصله داشت  رفتند تا آثار این هنرمند بزرگ را ببینید. نانسی ، یک معلم هنر ، توضیحاتی را در مورد نقاشی‌ها در آن موزه ارائه داد. اما برای گفتگو با دختران خود ، ناتالی ، ۱۳ ساله و ویکتوریا که آن زمان ۸ ساله بود ، بیشتر از تکنیک و سبک کودکانه استفاده کرد.
چنین درس‌هایی به شما کمک می‌کند که بفهمید چطور دختر بزرگشان باوجود فشار همسالان برای مطابقت با تصویر زنانه متداول ، آرزوی خود را برای نوشتن شعر حفظ می کند. پدرش می‌گوید: “ما در  حومه  شهر زندگی می‌کردیم که دختران باید تشویق  می‌شدند.” ناتالی به‌جای رؤیاهای خود ، به مدرسه دیگری رفت که در آنجا می‌توانست دوستان جدیدی پیدا کند. سپس او تصمیم گرفت که غوطه‌ور شود و به دانشکده هنرهای زیبا آلاباما در بیرمنگام مراجعه کند. او سرانجام موفق شد وارد این دانشگاه شود و در سال گذشته  توانست جایزه شعر دانش‌آموزان کلاس یازدهم دانشگاه پرینستون را دریافت کند.
راهی که ناتالی طی کرد مثالی است از اینکه چگونه امید می‌تواند زندگی را تغییر دهد. دکتر الیوت ، استادیار روانشناسی در دانشگاه آلاباما در بیرمنگام می‌گوید امیدوار بودن به معنای فکر کردن است که همه‌چیز می‌تواند بهتر باشد زیرا ما می‌توانیم آن‌ها را بهتر کنیم. وی می‌گوید: “با القای امید ، به کودکانمان به آن­ ها می‌آموزیم که فقط یک گیرنده منفعل در هر اتفاقی نیستند.”

۶.موردحمله قرار گرفتن امید

بااین‌حال ، این روزها به نظر می‌رسد که موضوع امید موردحمله قرارگرفته است. حوادث وحشتناک قطعاً به درک کودکان کمک می کند تا بفهمند  جهان خارج از کنترل آن‌ها و بزرگ‌سالانی است که به آن‌ها وابسته‌اند. در خانه ، احتمالاً ۴۰ تا ۵۰ درصد کودکانی که امسال متولدشده‌اند ، طلاق والدین خود را قبل از رسیدن به ۱۸ سالگی تجربه می‌کنند.
در مدارس ، بسیاری از کودکان با خشونت روبرو هستند یا از آن می‌ترسند. در مدرسه قهرمانانی به تصویر کشیده می‌شوند که از طریق خشونت کنترل خود را به دست می­گیرند . این موضوع مسیرهای عملی را که بینندگان جوان می‌آموزند بسیار محدود می‌کند.
اما خبرهای خوبی هم وجود دارد. دکتر اشنایدر ، نویسنده کتاب روانشناسی امید ، می‌گوید: اساساً امید آموخته‌شده است: شما می‌توانید آن را ایجاد کنید. و به‌عنوان والدین می‌توانیم فرزندانمان را به مثبت اندیشی تشویق کنیم. درواقع ، شما احتمالاً قبلاً چنین کاری انجام داده‌اید. دیروز ، وقتی کودک نوپای خود به‌تنهایی دو پله صعود کرد و او را تشویق کردید که دو قدم دیگر را امتحان کند ، سپس یک قدم دیگر را به او کمک کردید، تا اینکه توانست خود را به مقصد برساند ، شما در آن زمان در نقش مربی لیگ جوانان امید بودید.
تفکر جدید در روانشناسی
القای امید به کودکان موضوع تحقیقاتی نسبتاً جدید است. سال­هاست که روانشناسان بر نقاط ضعف و مشکلات افراد و بر روی آنچه اشتباه است ، نه آنچه درست است ، متمرکزشده‌اند. به گفته مارتین ای پی سلیگمن ، دکتر ، رهبر جنبش روانشناسی مثبت و نویسنده کتاب “خوش‌بینی آموخته‌شده” ، روانشناسی مدرن “هنگامی‌که تمرکز ما باید بر روی ایجاد قدرت و مقاومت ، به‌ویژه در کودکان باشد ،” بیش‌ازحد مشغول‌ترمیم آسیب ­ها  است.
گروه وی همچنین امید را در ۴۰۰ دانش‌آموز چهارم تا ششم ابتدایی در ادموند ، اندازه‌گیری کرد ، سپس نمرات آزمون آن‌ها را در خواندن و ریاضیات پیگیری کرد. نتایج کودکانی که امید بیشتری داشتند، چیزهای بیشتری آموخته بودند.

۷.امید باعث پیروزی

لوئیس کاری ، Ph.D. ، استاد روانشناسی ورزشی در دانشگاه مونتانا در میسولا ، امید ۱۰۶ ورزشکار زن را که در مسابقات دوومیدانی Big-8 بیگ ایت شرکت کرده بودند را مورد  آزمایش قرار داد. دکتر کاری و سایر محققان بهترین عملکرد هر ورزشکار را مورد تجزیه‌وتحلیل قراردادند و دریافتند که اگر توانایی طبیعی را کنار بگذاریم ، ورزشکاران امیدوارتر نیز احتمال موفقیت در مسابقات را به دست می­آورند.
یایر امانوئل ، دکترای روانشناسی اسرائیلی  که امید  را در کودکان مطالعه کرده است ، می‌گوید: افراد امیدوار تمایل بیشتری به استفاده از فرصت‌ها دارند. جالب است که دختران و پسران به‌طور متفاوتی به فرصت‌های خود نگاه می‌کنند. دختران تا ۱۲ سالگی با امید بیشتر در  حال تصور دنیای بهتر و قوی‌تر هستند.
پسران با “امید کمتر” برای رسیدن به اهداف خاص قوی‌تر هستند. دکتر امانوئل می‌گوید پسری که دختری را دوست دارد ، ممکن است بفهمد که اگر راه خاصی را به مدرسه بپیماید ، با او برخورد خواهد کرد. دختری که در همان وضعیت قرار دارد ، کمتر برنامه‌ریزی می‌کند که مسیر خود را تعیین کند. بااین‌حال ، در سن ۱۵ سالگی ، پسران با دیدن رؤیاهای بزرگ‌تر و دختران با  یادگیری فعالیت بیشتر ، این تفاوت  را از بین می‌برند.
بالا بردن یک هدف
دکتر اشنایدر می‌گوید برای امیدوار بودن ، کودک به سه چیز نیاز دارد: اهداف ، قدرت اراده و قدرت. یک هدف می‌تواند همانند اسباب‌بازی درخشان در قفسه‌ای باشد که کودک خردسال می‌خواهد به آن برسد یا همان عبارتی باشد که کودک می ­گوید: “من می‌خواهم وقتی بزرگ می‌شوم دانشمند یا فضانورد باشم” .
نیروی اراده ، انرژی لازم برای دستیابی به این اهداف است. وقتی هدفی در ذهن شما روشن است ، فراخوانی اراده راحت‌تر است. بنابراین بخشی از امیدوار بودن یادگیری بیان اهداف است که شما باید به کودک خود آموزش دهید که اهداف خود را بیان کند.
نیروی راه این حس، امید است که شما می‌توانید راه‌هایی برای رسیدن به اهداف را به کودک خود یاد دهید ، این کار باعث می­ شود حتی در موانع غیرمنتظره ،کودک  راه خود را پیدا کند. برای به دست آوردن نیروی انسانی ، کودک باید یاد بگیرد که بیش از یک پاسخ درست و بیش از یک‌راه برای حل یک مسئله وجود دارد.

۸. کودک خوش‌بین مصمم

بنابراین یک کودک امیدوار ، هم خوش‌بین است (منتظر بهترین‌هاست) و هم مصمم (قادر است مشکلات را به‌عنوان یک چالش به‌جای پایان راه تلقی کند). یک‌راه مهم برای القای این خصوصیات در کودک شما صرفاً وقت‌گذرانی با او است. امنیتی که در اوایل زندگی با وابستگی شدید ایجاد می‌شود ، به کودک شما اعتمادبه‌نفس می‌دهد تا بعداً هدف خود را بالاتر در نظر بگیرد. برای والدینی که خارج از خانه کار می‌کنند و برای کسانی که طلاق گرفته‌اند ، این امر می‌تواند به انتخاب‌های سخت بین حرفه و بچه‌ها نیاز داشته باشد .
دکتر اشنایدر خاطرنشان می‌کند ، در هر مرحله از رشد کودک خود ، می‌توانید امید را تقویت کنید. با جواب دادن به کودک نوپای خود “این چیست؟” یا “چرا؟” سؤالات ، شما توانایی او را در توصیف خواسته‌های خود غنی‌تر می­ کنید ، که اولین قدم برای دستیابی به آن‌ها است.
با کمک به فرزند خود در تعیین “اهداف کششی” ، به او می‌آموزید که از چالش‌ها لذت ببرد و برای رسیدن به اهداف خود امید داشته باشند.
روش دیگری برای آموزش تفکر امیدوارانه ، خواندن کتاب داستان برای فرزندتان است ، اگرچه ممکن است فکر نکنید که آن را این‌گونه بنامید. علاوه بر تحریک رشد زبان کودک ، داستان‌ها اغلب مضمون امید را با خود به همراه دارند. رضا ، یک مشاور تجارت کوچک در استان خوزستان است که  می‌گوید داستانی که کودک ۴ ساله او بارها و بارها درخواست می‌کند ” اژدهای عینکی کله‌ارّه‌ای” است. مادر و پسر داستان را بازی می‌کنند. رضا می‌گوید: “برای سبحان ، هیچ شکی وجود ندارد که او اژدهای  بزرگی خواهد شد.”
فرزند شما رشد می‌کند ، اما امید به او کمک می‌کند تا راه‌حل‌های مختلفی را به روش طوفان مغزی به دست آورد یا پیش از موعد مکالمه را تمرین کند. برای مثال اگر او خیلی خجالتی است و نمی‌تواند در مورد مشکلی با معلم خود صحبت کند ، می‌توانید به او کمک کنید که چه چیزی بکوید.
هنگامی‌که او شکست را تجربه می‌کند ، می‌توانید تأکید کنید که به‌جای کمبود استعداد ، او فقط از استراتژی درست استفاده نکرده است. دکتر اشنایدر می‌گوید: “فرزندان امیدوار” مانند کارآگاهانی در تلاش‌اند تا یک معما را حل کنند . آن­ ها حتی این موضوع را  زندگی می‌کنند. “وقتی کارآگاه استراتژی را امتحان می‌کند و نتیجه نمی‌دهد ، نمی‌گوید:” من احمق هستم. او در عوض می‌گوید: “این نتیجه به‌جایی نرسید.” سپس به دنبال سرنخ دیگری می‌گردد. ”

۹.یافتن امید در کمک به دیگران

به‌طور خلاصه ، بهترین راه برای آموزش امید ، زندگی در آن است. دکتر امانوئل می‌گوید: “بچه‌های امیدوار حداقل یک پدر و مادر امیدوار دارند . این فرد کسی  است که مشغول برنامه‌ریزی چیزهای جدید و ابتکار عمل است.به همین دلیل  فرزندان شما در حال مشاهده نحوه برخورد شما با موانع و چالش‌ها هستند.
والدین امیدوار ، به گفته وی ، نشان می‌دهند که او به طیف کاملی از آرزوها احترام می‌گذارد ، ازجمله آرزوهایی مانند رشد ذهن ، خلاقیت و کمک به دیگران  که فراتر از مادیات و قابل‌اندازه‌گیری است. درنهایت ، هنگامی‌که کودک به دنبال کاری بزرگ‌تر از خودش می­رود، احساس امیدواری بیشتری می‌کند.
جری سورکین ، یک کارآفرین در رادنور ، پنسیلوانیا ، معتقد است این درسی است که ارزش آن را دارد که در سنین  کم به کودک خود  یاد داد. سورکین گاهی پسر ۶ ساله‌اش جوزف را با خود به جلسات صلیب سرخ می‌برد. وی می‌گوید: “من توضیح داده‌ام که مردم برای کمک به کسانی که نمی‌توانند به خود کمک کنند در این جلسات شرکت می کنند.
” در سال ۱۹۹۹ ، سورکین با پروازی به ترکیه که در اثر زلزله ویران شده بود رفت و برای بچه‌هایی که خانه خود را از دست داده بودند اسباب‌بازی­ های زیادی برد. هنگامی‌که او به فرزند خود در مورد این سفر گفت ، جوزف پیشنهاد داد که یک اسباب‌بازی را کنار بگذارد. سورکین می‌گوید: “من تصاویر بچه‌هایی را که در چادر زندگی می‌کردند به او نشان دادم و او آن‌ها را به دبستان خود برد و توضیح داد که پدرش چه‌کار کرده و چگونه تغییر کرده است.”
وقتی ناملایمات در زندگی طاقت‌فرسا به نظر می‌رسند ، والدین می‌توانند با ارائه دیدگاه تاریخی به آن‌ها کمک کنند. دکتر اشنایدر می‌گوید: “صحبت درباره تاریخ ، ویژگی فاجعه‌بار یک واقعه خاص را از بین می‌برد.” “ما  نمونه­ های تاریخی زیادی داریم  که توسط بشر این فاجعه‌ها مورد بازدید قرارگرفته است.”
آنچه اتفاق افتاد این است که مردم راهی برای گرد هم آمدن یافتند ، بر سر یک هدف مشترک توافق کردند و سپس با بحران موجود کنار آمدند. گذشته از این خواه  داستان زندگی پیکاسو باشد یا امور ملل دیگر و یا می‌تواند  کتاب درسی باشد که به فرزندان ما امید به آینده را می‌آموزد.
آموختن امید به کودکان ، درسی ارزشمند است که به آن‌ها کمک می‌کند بدون از دست دادن ایمان ، هم امروز و هم در آینده به دنبال اهداف خود بروند.

۱۰. یادگیری فعال را تمرین کنید

بهترین روش برای ایجاد هر ارزشی در فرزندان ما یادگیری فعال است. فرزندان ما باید احساس کنند که ما آن‌ها را درک می‌کنیم و به آن‌ها احترام می‌گذاریم و به آن‌ها امید می‌دهیم.به‌این‌ترتیب ، فرزندان شما احساس راحتی می‌کنند تا با شما صحبت کنند و همچنین بتوانند افکار و احساسات خود را به‌وضوح بیان کنند. همچنین به آن‌ها کمک می‌کند تا قضاوت‌های انتقادی خود را از جمله قضاوت های درونی خود را بیان و  درک  کنند.
مشاهده  یک امر کلیدی است
یکی از ساده‌ترین و درعین‌حال مؤثرترین روش‌ها برای یادگیری فعال برای ایجاد امید ،  تجربه کودک در مشاهده دقیق است. به آنچه فرزندانتان انجام می‌دهند یا می‌گویند علاقه نشان دهید. اعمال ، عبارات و خلق‌وخوی آن‌ها را مشاهده کنید. به خاطر داشته باشید که هر کودک بی‌نظیر است. فرزند شما با شما و خواهر و برادرشان متفاوت خواهد بود. چند سؤال از خود بپرسید که می‌تواند به شما درک روانشناسی کودک کمک کند.
کودک شما دوست دارد بیشتر چه‌کاری انجام دهد؟
آن‌ها وقتی مجبور هستند کاری را که دوست ندارند انجام دهند؛ مانند خوردن بعضی غذاها ، خوابیدن یا انجام تکالیف ، چه واکنشی نشان می‌دهند؟
چقدر اجتماعی هستند؟ آیا آن‌ها حاضرند چیزهای جدیدی را به اشتراک بگذارند یا امتحان کنند؟
چه مدت طول می‌کشد تا کودک شما با محیط اطراف خود آشنا شود؟ آیا آن‌ها می‌توانند با تغییرات محیط سازگار شوند؟
درحالی‌که به این سؤالات پاسخ می‌دهید ، یادتان باشد که درباره کودک قضاوت نکنید. فقط برای آگاهی مشاهده کنید.

۱۱. وقت با “کیفیت” را با فرزندان خود سپری کنید

امروز والدین مشغول ‌کار در بیرون  و کار در خانه هستند. به گفته آن‌ها چندوظیفه‌ای بودن به آن‌ها این  امکان را  می‌دهد که  تا هم‌زمان از بسیاری امور مراقبت کنند ، یکی از این موارد  مراقبت و وقت گذاشتن برای کودک است. اگر با این شیوه وقت خود را با کودک خود می‌گذرانید ، باید بدانید زمان تغییر است. اگر می‌خواهید فرزندان خود را درک کنید و به او امید دهید ، باید برای آن‌ها وقت کیفی بگذارید.
مکالمه با فرزندانتان به شما اطلاعاتی می‌دهد که بفهمید در زندگی آن‌ها در مدرسه و خانه چه می‌گذرد ، موسیقی یا برنامه تلویزیونی موردعلاقه آن‌ها چیست و چه چیزهایی باعث هیجان آن‌ها می‌شود و چه چیزهایی باعث ایجاد علاقه در آن‌ها نمی‌شود و یا چه چیزی امید را از آ ن ­ها می ­گیرد و یا به آن­ ها امید می ­دهد.
وقت باکیفیت همیشه به معنای صحبت کردن یا انجام کاری باهم نیست. بعضی‌اوقات می‌توانید کنار هم بنشینید و در سکوت آن‌ها را مشاهده کنید تا بتوانید درک کنید چه چیزی باعث می ­شود  آن­ ها بینش ­هایی را به دست آورند.
وقت باکیفیت با بچه‌ها
یکی از زبان­ های عاشقانه که در کتاب‌های زبان­ های عاشقانه موردبحث قرارگرفته است زمان باکیفیت است. بیایید به روش‌هایی که می‌توان به کمک زبان عاشقانه با کودک خود صحبت کنیم و باعث ایجاد امید د رکودکان ، می‌شود بپردازیم. برخی از این‌ها ممکن است برای شما مناسب باشد ، درحالی‌که برخی دیگر مناسب نیستند. مطالعه کنید و ببینید کدام‌یک را می‌توانید  برای ایجاد و افزایش امید  برای  کودک خود به کار ببندید!
تاریخ‌های منظم برنامه‌ریزی‌شده . به نظر می‌رسد این موضوع در مورد زمان باکیفیت بی‌فایده است. اما صرف وقت و تلاش برای برنامه‌ریزی و زمان‌بندی منظم باکیفیت ، فرصتی را برای کودک شما فراهم می‌کند تا با نزدیک شدن به آن زمان منتظر بماند و برای رسیدن به آن امیدوار باشد و  همچنین هنگام وقوع ،از آن لذت ببرد.
برنامه صبحگاهی . آیا می‌توانید فقط ۱۰ دقیقه به برنامه صبحگاهی خود که به فرزندتان اختصاص دارد اضافه کنید؟ شاید برای شروع روز باهم کشش‌هایی را انجام دهید. شاید مطمئن باشید که او را در تهیه صبحانه نیز مشارکت می‌دهید. درباره روز آینده صحبت کنید یا میان وعده‌ها و وعده‌های غذایی خود را باهم برنامه‌ریزی کنید. اگر این موضوع به شما کمک می‌کند مطمئن شوید که آن لحظات خاص را باهم می‌گذرانید . شما می­ توانید برای این کار یک زمان خاص را تنظیم کنید.
کودکان از توجه متمرکز بهره‌مند می‌شوند
حتی اگر فقط برای مدت‌زمان کوتاهی، تمرکز و توجه کامل خود را روی وقت گذاشتن و گوش دادن به کودک خود قرار دهید این موضوع  می‌تواند فرزند شمارا امیدوار کند. هنگام انجام کارهای دیگر مانند پختن شام و بردن آن‌ها به مدرسه ، ممکن است وقت زیادی را با آن‌ها بگذرانید. این زمان نیز مهم است. اما حتی ۱۰ دقیقه “وقت ویژه” نیز می‌تواند کمک زیادی به ایجاد یک فضای مثبت در خانه و ایجاد روابط بهتر شما با فرزند خود کند.
در صورت امکان ، هدف خود را بر روی داشتن فعالیت‌هایی بگذارید که به شما این امکان را  می‌دهد که وقت خود را صرفاً با کودک سپری کنید. وقتی به کودک خود توجهی منفرد نشان می‌دهید ، او احساس امنیت و اعتبار می‌کند و امید در دل او شکوفا می‌شود.

۱۲. سخاوت را ترویج دهید

سخاوت یک ارزش شگفت‌انگیز است که مفهوم همدلی را در کودکان القا می‌کند. همچنین این بهترین روش برای آموزش درک و به دست آوردن پاداش  و امید به کودکان است.برای ارتقا ارزش امید در کودکان ، باید به آن‌ها بیاموزید که بدون انتظار چیزی درازای آن ، چیزی را بدهند.
کودکان باید یاد بگیرند که با دیگران همان روشی را که می‌خواهند دیگران با آن‌ها رفتار کنند. به‌این‌ترتیب ، سخاوت آن‌ها بیش از آنکه به خاطر علاقه شخصی باشد ، واقعی خواهد بود.
ارزش امید را به فرزندان خود آموزش دهیم
مزایای سخاوت را در نظر بگیرید. افراد سخاوتمند گزارش می‌دهند که شادتر ، سالم‌تر و در زندگی راضی‌تر از کسانی هستند که  این‌گونه زندگی نمی‌کنند. سخاوت در ما این حس را ایجاد می‌کند که ما قادر به ایجاد تغییر در جهان هستیم ، و به‌طور فعالانه به نیازهای اطرافیان خود رسیدگی می‌کنیم و جامعه خود را به‌عنوان جامعه سالم‌تر شکل می‌دهیم.
درحالی‌که سخاوت به‌طورمعمول خلاف خودفروشی تلقی می‌شود ، درواقع شمردن مزایای شخصی یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که می‌توانیم برای شروع کار انجام دهیم و به کمک آن امید را در فرزندان خود به وجود آوریم.
سپاسگزاری را در به فرزندان خود آموزش دهیم. به کودک خود بیاموزیم فهرستی از مواردی که در زندگی دارند و  از آن‌ها سپاسگزار هستند را تهیه کنند. لیست آن‌ها لازم نیست طولانی باشد.  این موضوع باعث می­ شود وقت زیادی از آن­ها نگیرد ، حتی لازم نیست که این سپاسگزاری یک لیست فیزیکی باشد (به صورت ذهنی نیز کاملاً کافی است).
گاهی اوقات ، مهم‌ترین اقدامی که می‌توانید برای آموزش بخشندگی بیشتر انجام دهید این است که به فرزند خود بیاموزیم زمان بیشتری را به فکر آنچه قبلاً در اختیار داشته است  بگذراند و زمان کمتری را به فکر آنچه ندارد ، بپردازد. همین‌که عمداً چنین فکری را فرزند شما شروع کند ، ممکن است تعجب کند که چقدر خوب است که این نعمت را دارد و برای به اشتراک گذاشتن زندگی خود با دیگران راحت‌تر می‌شود.
شروع بسیار کوچک. اگر  فرزند شما هرگز پول نداد ، با دادن هزار تومان شروع کنید. اگر از کمک کردن به اندازه هزار تومان خجالت می‌کشد ، این کار را نکنید. شما دیگر جای نگرانی ندارید: بسیاری از مؤسسات خیریه آنلاین وجود دارند که به شما  این امکان را می‌دهند که با عابر بانک  خود کمک­های خود را پرداخت کنید.

۱۳. ایجاد خلاقیت را تشویق کنید

سرانجام ، اگر می‌خواهید ارزش‌هایی مانند امید را به فرزندان خودالقا کنید ، باید یک محیط خلاقانه فراهم کنید. به فرزندان خود فضایی بدهید که اطلاعات دریافتی آن‌ها می‌تواند مفید ، عملی و قابل تفسیر باشد.
نمونه‌هایی را برای جرقه زدن ایده‌ها نشان دهید
البته این خطر وجود دارد که کودکان به‌سادگی نمونه‌هایی را که می‌بینند تقلید یا کپی کنند. این به‌عنوان یک شروع خوب است ، اما فقط به‌عنوان یک شروع نه چیز دیگری که بخواهید دائماً ازآن استفاده کنید. آن‌ها را تشویق کنید که مثال‌ها را تغییر دهند. به آن‌ها پیشنهاد کنید صدای خود را به آن اضافه کنند یا لمس شخصی خود را به آن اضافه کنند. چه‌کاری ممکن است متفاوت انجام دهند؟ چگونه آن‌ها می‌توانند سبک خاص خود را اضافه کنند ، و به منافع خود ارتباط برقرار کنند؟ چگونه می‌توانند آن را به دست آورند؟

۱۴. به‌هم‌ریختگی را تشویق کنید

بیشتر افراد تصور می‌کنند که تخیل در مغز اتفاق می‌افتد ، اما دست‌ها نیز به همان اندازه در ایجاد تخیل نقش دارند. برای کمک  برای کودکان در ایجاد ایده برای کارها ، ما اغلب باید آن‌ها را تشویق ‌کنیم و به آن ها امید دهیم تا شروع به خرابکاری با مواد کنند. همان‌طور که کودکان با آجرهای لگو کاردستی می سازند و با آن ها  بازی می‌کنند ، ایده‌های جدیدی پدیدار می‌شود. آنچه به‌عنوان یک فعالیت بی‌هدف آغاز شد ، آغاز انجام یک پروژه گسترده است.
شما  گاهی اوقات باید برای ایجاد امید به کودکان،  فعالیت‌های کوچک عملی ترتیب دهید. به‌عنوان‌مثال ، از کودکان بخواهید که چند آجر لگو را کنار هم قرار دهند ، سپس از آن­ ها بخواهید ساختار را به یکی از دوستان یا برادر یا خواهر خود منتقل کنند تا چند مورد دیگر به آن اضافه شود  ، سپس از آن­ ها بخواهید این کار را چندین بار انجام دهند. پس از چند بار تکرار ، کودکان اغلب ایده‌های جدیدی برای چیزهایی که می‌خواهند بسازند دارند.

۱۵.ارزش امید را به روشی عملی القا کنید

هنگامی‌که برای کودکان خود محیط مناسبی را برای به دست آوردن ارزش‌هایی مانند امید ایجاد کردید ، وقت آن است که یادگیری آن‌ها را عملی کنید. برای امکان‌پذیر ساختن این کار ، فعالیت‌هایی مانند موارد زیر را پیشنهاد می‌کنیم:
وقتی فرزندانتان رفتار مطلوبی از خود نشان می‌دهند از  سخنان تقویت‌کننده مثبت استفاده کنید.
فرزندان خود را هنگام ایجاد هنجارهای خانگی درگیر کنید.
برای القای عشق از داستان‌ها و افسانه‌ها استفاده کنید.
آزمایش­ هایی را با تحریک بینایی ترکیب کنید تا کودکان بتوانند  آن را دست‌کاری کنند ، تا بتوانند آن­چه اتفاق می­افتد را مشاهده کنند.
بدون تفکیک مسئولیت‌ها در برابر مثال‌ها، از مثال‌های جدید استفاده کنید. از زبان صحیح استفاده کنید و همیشه به خصوصیات شخصی هر شخص احترام بگذارید.

کلام آخر

القای ارزش امید به فرزندان شما منجر به مزایای متعددی می‌شود. به یاد داشته باشید که رسالت شما به‌عنوان والدین ترویج این ارزش است تا فرزندان شما هرگز آن را از دست ندهند. خوشبینی را به کودک خود آموزش دهید . به او یاد دهید قدردان مواردی باشد که در زندگی آن ­ها را دارد. برای او وقت کیفی خاصی را در نظر بگیرید. ایجاد خلاقیت را تشویق کنید تا امید در دل کودکان شما جوانه بزند و رشد کند تا کودک بتواند در مواجهه با چالش­ ها سربلند بیرون بیاید و به اهداف خود برسد.

تهیه کننده:آموزگار پایه ی دوم_خانم پوررضایی

تایید کننده:مدیریت دبستان-آقای علیخانزاده